تفاوت کنجد سیاه و سفید

کنجد یکی از قدیمی‌ترین و مفیدترین دانه‌های روغنی است که در آشپزی و داروسازی استفاده می‌شود. این دانه کوچک و خوش‌طعم به دلیل خواص فراوانی که دارد، در بسیاری از فرهنگ‌ها و سنت‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد. کنجد در انواع مختلفی از جمله سیاه و سفید موجود است و هرکدام از این انواع ویژگی‌ها و خواص منحصر به فرد خود را دارند. در این مقاله به بررسی تفاوت‌های کنجد سیاه و سفید خواهیم پرداخت.

1. تفاوت در رنگ و ظاهر

اولین تفاوت آشکار بین کنجد سیاه و سفید، رنگ آن‌هاست. کنجد سفید معمولاً از دانه‌هایی به رنگ کرم یا سفید مایل به زرد تولید می‌شود که پس از برداشت و فرآوری، پوسته آن‌ها جدا می‌شود. اما کنجد سیاه، همانطور که از نامش پیداست، دانه‌هایی به رنگ سیاه یا خاکی دارد و پوسته آن به طور معمول جدا نمی‌شود. این تفاوت در رنگ به دلیل نوع فرآوری و برداشت متفاوت این دو نوع کنجد است.

2. تفاوت در طعم و مزه

کنجد سیاه به طور معمول طعمی قوی‌تر و تیزتر نسبت به کنجد سفید دارد. کنجد سفید، که معمولاً طعم ملایم‌تر و شیرین‌تری دارد، بیشتر در دسرها، شیرینی‌ها و غذاهای آسیایی استفاده می‌شود. از سوی دیگر، کنجد سیاه به دلیل طعم خاص و قوی‌اش، بیشتر در غذاهای آسیایی و مدیترانه‌ای به کار می‌رود. همچنین، برخی افراد معتقدند که کنجد سیاه طعمی نُتی از چای دارد که آن را برای استفاده در برخی از خوراک‌ها جذاب‌تر می‌کند.

3. ترکیب مواد مغذی و خواص دارویی

هر دو نوع کنجد سیاه و سفید منابع غنی از مواد مغذی هستند و به طور کلی فواید مشابهی دارند، اما تفاوت‌هایی در ترکیب مواد مغذی آنها وجود دارد.

• کنجد سفید: این نوع کنجد به دلیل فرآوری بیشتری که روی آن انجام می‌شود، نسبت به کنجد سیاه میزان کمتری از فیبر، آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد مغذی دیگر را حفظ می‌کند. با این حال، کنجد سفید هنوز هم سرشار از کلسیم، پروتئین، اسیدهای چرب غیر اشباع و ویتامین‌ها است و مصرف آن می‌تواند به تقویت استخوان‌ها، بهبود عملکرد قلب و کاهش التهاب کمک کند.

• کنجد سیاه: کنجد سیاه غنی‌تر از کنجد سفید در ترکیب آنتی‌اکسیدان‌ها و فیبر است. پوسته آن که در کنجد سیاه حفظ می‌شود، منبع خوبی از فیبر است که به سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. همچنین، این نوع کنجد دارای ترکیبات فیتوشیمیایی خاصی است که به تقویت سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از بیماری‌ها کمک می‌کند. یکی از ویژگی‌های برجسته کنجد سیاه، وجود ترکیب‌هایی است که ممکن است در کاهش سطح کلسترول و پیشگیری از بیماری‌های قلبی مفید باشد.

4. مصرف در آشپزی و کاربردهای مختلف

کنجد سفید به طور گسترده‌ای در غذاهای غربی و برخی از غذاهای شرقی استفاده می‌شود. از این نوع کنجد در تهیه نان، دسرها، سالادها، شیرینی‌ها و همچنین به عنوان دانه تزیینی استفاده می‌شود. کنجد سفید به راحتی در تهیه سس‌ها، روغن‌های خوراکی و کره کنجد نیز به کار می‌رود.

در مقابل، کنجد سیاه بیشتر در کشورهای آسیایی مانند چین، ژاپن و هند به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود. در این کشورها، از کنجد سیاه در تهیه سس‌ها، ادویه‌ها، سوپ‌ها و همچنین به عنوان تزئین غذاهای مختلف بهره می‌برند. کنجد سیاه همچنین در طب سنتی آسیایی به‌عنوان یک ماده غذایی با خواص دارویی شناخته می‌شود.

5. مفید برای پوست و مو

یکی از مزایای برجسته کنجد، به‌ویژه کنجد سیاه، برای سلامت پوست و مو است. کنجد سیاه دارای مقادیر بالایی از ویتامین E و اسیدهای چرب ضروری است که برای تقویت پوست و جلوگیری از پیری زودرس مؤثر است. این ویژگی‌ها همچنین به رشد مو و تقویت آن کمک می‌کنند. استفاده از روغن کنجد سیاه می‌تواند به مرطوب شدن و ترمیم پوست خشک و آسیب‌دیده کمک کند.

کنجد سفید نیز با داشتن ویتامین E و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی خود به حفظ سلامت پوست و مو کمک می‌کند، اما به‌طور کلی خاصیت آن در این زمینه کمی ضعیف‌تر از کنجد سیاه است.

6. تأثیر بر سلامتی و کاهش بیماری‌ها

در نهایت، هر دو نوع کنجد به دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و مواد مغذی متنوع می‌توانند در کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی و سرطان مؤثر باشند. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که کنجد سیاه به‌ویژه در کاهش سطح قند خون و بهبود حساسیت به انسولین مؤثرتر از کنجد سفید عمل می‌کند.

نتیجه‌گیری

در نهایت، تفاوت‌های کنجد سیاه و سفید به عواملی چون رنگ، طعم، مواد مغذی، و خواص دارویی آن‌ها برمی‌گردد. کنجد سفید به‌طور عمده در غذاهای غربی و دسرها استفاده می‌شود و به دلیل فرآوری بیشتر، کمتر مواد مغذی را نسبت به کنجد سیاه حفظ می‌کند. اما کنجد سیاه به دلیل دارا بودن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی بیشتر و فواید دارویی، کاربرد گسترده‌تری در طب سنتی و آشپزی آسیایی دارد. بنابراین، انتخاب نوع کنجد بستگی به نیاز فردی، ذائقه و هدف مصرف دارد.

منبع : خرید آنلاین ارده